@article {
author = {Pishvaei, Mahdi},
title = {پیروزى نظریه حاکمیت قریش و پیامدهاى آن در تاریخ اسلام},
journal = {تاریخ اسلام در آینه پژوهش 3/پاییز 83},
volume = {1},
number = {3},
pages = {5-29},
year  = {2004},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2423-4028},
eissn = {2980-8375},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {پیروزى نظریه حاکمیت قریش و پیامدهاى آن در تاریخ اسلام},
abstract_fa ={به دلیل اهمیت و جایگاه ولایت و رهبرى امت و ضرورت تداوم راه پیامبر اسلام پس از در گذشت او، آن حضرت از همان سال هاى آغازین بعثت تا پایان عمر، به امر و اراده الهى و در مناسبت هاى مختلف و فواصل زمانى متعدد، چه در مکه و چه در مدینه، مسئله امامت و جانشینى را مطرح مى کرد و توجه مسلمانان را به این امرِ خطیر و انتخاب شخصیت لایق براى تصدى آن جلب مى کرد و به منصوص بودن جانشینى تأکید مىورزید.

طرح مسئله و صایت و خلافت امیرالمؤمنین على(علیه السلام) در جریان دعوت خویشاوندان، بیان حدیث منزلت، اعلام عمومى این مسئله در غدیر، تصمیم بر نوشتن وصیت نامه در واپسین روزهاى حیات ـ به رغم آن که عملى نشد!ـ نمونه هایى از سلسله کوشش هاى پیامبر اسلام در این زمینه به شمار مى رود.

اما پس از رحلت آن حضرت و ماجراى سقیفه، حوادث، عملا به گونه اى دیگر رقم خورد و دیدگاه دیگرى در مورد جانشینى پیامبر به اجرا گذاشته شد که جنبه انتخابى و عرفى داشت. در سقیفه، ابوبکر براى اثبات صلاحیت مهاجران (قریش) براى احراز خلافت، به حدیث الأئمة من قریش استناد کرد و با این استدلال، انصار را از دایره صلاحیت جانشینى پیامبراسلام(صلى الله علیه وآله) بیرون راند!

با استناد به این حدیث، نه تنها ابوبکر به خلافت رسید و نه تنها قدرت و حکومت در انحصار قریش قرار گرفت و انصار از صحنه قدرت به دور ماندند، بلکه نظریه حاکمیت قریش نیز در طول تاریخ اسلام پیروز شد. در این مقاله، نظریه حاکمیت قریش و پى آمدهاى پیروزى این نظریه، برمحور حدیث الأئمة من قریش، بررسى قرار مى شود.},
keywords_fa = {},
url = {https://tarikh.nashriyat.ir/node/383},
eprint = {}
}