@article {
author = {yavari, Mohammad javad},
title = {بازخوانی زمان و علت بیعت امام علی علیه‏السلام با ابوبکر / محمدجواد یاوری},
journal = {تاریخ اسلام درآینه پژوهش 15، پاییز 1386},
volume = {4},
number = {3},
pages = {193-205},
year  = {2007},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2423-4028},
eissn = {2980-8375},
doi = {},
abstract = {The history of allegiance or a formal public acknowledgement of allegiance as a mutual pact among Arabs can be traced back to pre-Islamic period. This social custom has been admitted in Islam too, and the Prophet made use of it. In the Islamic history, the rulers have always viewed peopl's homage and their oath of allegiance as a means for the solidarity of their government, and always considered themselves in need of people's support and confidence. In Islam, the principal characteristic of allegiance lies in the fact that it is voluntary; otherwise, it would be illegtimate and invalid.
          After the demise of the Prophet, on the day of Saqifa, a groupwith a predetermined plan appointed Abu Bakr as the Caliph. They did their best to stabilize his authority. They even won homage for him by using force. Ali (pbuh) and some members of Banu Hashim were at the head of those dissenting Abu Bakr's Caliphate.
          In this paper, an attempt is made to prove that Ali's allegiance to Abu Bakr after the Prophet's demise was taken by force in rushing to Fatima's house. Of course, his oath of allegiance took place after the martyrdom of Fatima (pbuh) and was based on expediency and preserving Islamic unity. Thus, at the time when Abu Bakr was striving against apostates, Imam Ali was obliged to swear allegiance to him.
},
keywords = {},
title_fa = {بازخوانی زمان و علت بیعت امام علی علیه‏السلام با ابوبکر / محمدجواد یاوری},
abstract_fa ={سابقه «بيعت» به عنوان پيماني طرفيني در ميان مردم عرب به پيش از اسلام بازمي‏گردد. در اسلام نيز اين رسم اجتماعي پذيرفته شد و پيامبر از آن بهره برد. در تاريخ اسلام، همواره حاكمان، بيعت و ميثاق وفاداري مردم را موجب استحكام و اقتدار حكومت خويش دانسته و هرگز خود را از بيعت و اعتماد مردم بي‏نياز نمي‏دانستند. در اسلام ركن اصلي بيعت، اختياري‏بودن آن است وگرنه مشروعيت ندارد.      پس از وفات پيامبر صلي‏الله‏عليه‏و‏آله در روز سقيفه گروهي با برنامه‏اي از پيش تعيين شده ابوبكر را به خلافت رساندند. آن‏ها براي استحكام قدرت او از هر تلاشي فرو گذار نكردند، حتي به زور براي او بيعت گرفتند. در رأس مخالفان خلافت ابوبكر، علي عليه‏السلامو عده‏اي از بني‏هاشم قرار داشتند. اين نوشتار تلاش دارد تا بيان كند كه بيعت گرفتن از علي عليه‏السلامبعد از وفات پيامبر صلي‏الله‏عليه‏و‏آله به زور و با هجوم به خانه فاطمه«عليهاالسلام» صورت گرفت. البته پذيرش بيعت از سوي آن حضرت بعد از شهادت حضرت زهرا«عليهاالسلام» و بر اساس مصلحت‏انديشي و حفظ وحدت اسلامي بود؛ يعني در زماني كه ابوبكر تمام تلاش خود را براي مقابله با مرتدان به كار بسته بود، آن حضرت ناچار بيعت با او را پذيرفت. },
keywords_fa = {بیعت، سقیفه، علی علیه‏السلام، ابوبکر، زمان و علت بیعت ,},
url = {https://tarikh.nashriyat.ir/node/503},
eprint = {}
}