@article {
author = {Hajiyanpoor, Hamid},
title = {تأثیر روابط عثمانیان و ازبکان بر حیات دولت صفوى در عصر شاه طهماسب },
journal = {تاریخ اسلام درآینه پژوهش 17، بهار 1387},
volume = {5},
number = {1},
pages = {39-61},
year  = {2008},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2423-4028},
eissn = {2980-8375},
doi = {},
abstract = {Assistant Professor of History in Shiraz University
Because of waging wars against European countries, Ottomans under sultan Suleyman tried not to use gunboat diplomacy in dealing with Iran and even refrained from instigating Uzbeks against Safavids. However, when they were disengaged from European wars on the one hand. and hostihty between the Uzbecks and the shi'i sect (Iran) was intensified by political and religious differences on the other both Ottomans and Uzbeks launched synchronous attacks on both western and eastern frontiers of Iran. Comman language, race and religion as well as the idea of revival of caliphate were among the factors uniting Ottomans and Uzbeks against
Safavids' religious and political claims.
This study investigates the manner of and the reason for unification of Ottomans and Uzbeks under Safavid Shah Tahmasp. This article is intended to study sultan Syleyman's policy regarding Iran and especially his diplomacy in dealing with Uzbeks of Transoxania, and enumerate the consequences of the unification of the two Sunni governments in eastern and western Iran for Safavid state. In effect, this study seeks to review some of the internal relations in Muslim world during 10th / 16th century
},
keywords = {},
title_fa = {تأثیر روابط عثمانیان و ازبکان بر حیات دولت صفوى در عصر شاه طهماسب },
abstract_fa ={عثمانيان در دوره سلطان سليمان قانونى، با پرداختن به جنگ‏هاى اروپايى، از ديپلماسى نظامى خود درباره ايران كاستند و حتى از تحريك ازبكان عليه صفويان خوددارى كردند. اما با رهايى از جنگ‏هاى اروپايى و نيز تحريك شدن حساسيت‏هاى سياسى و مذهبى ازبكان، يورش‏هاى هم‏زمانى در مرزهاى شرقى و غربى ايران رخ داد. زبان، نژاد و مذهب مشترك و انديشه تجديد خلافت، عوامل اتحاد عثمانيان و ازبكان عليه ادعاهاى مذهبى و سياسى صفويان بوده است.
اين پژوهش، چگونگى اتحاد عثمانيان و ازبكان را در دوره شاه طهماسب صفوى بررسى و علت‏يابى مى‏كند. در اين مقاله بر آنيم سياست‏هاى سلطان سليمان عثمانى را در زمينه ايران و به ويژه ديپلماسى وى را درباره ازبكان ماوراءالنهر واكاوى كنيم و پى‏آمدهاى اتحاد دو دولت سنى‏مذهب در شرق و غرب ايران را بر حيات دولت صفوى در اين دوران برشماريم. در واقع، اين پژوهش، بخشى از روابط درونى در جهان اسلام را در سده دهم هجرى/ شانزدهم ميلادى بررسى مى‏كند.
},
keywords_fa = {عثمانیان ,ازبکان ,شاه طهماسب صفوى ,سلطان سلیمان قانونى ,ماوراءالنهر. ,},
url = {https://tarikh.nashriyat.ir/node/518},
eprint = {}
}