@article {
author = {Dehghan Hesampur , Mahdi and Furoozani, Seyed abolghasem and Keshawarz, Hadi},
title = {باز بینی تحلیلی پایگاه اجتماعی مسیحیان ایران در سده‌های چهارم تا ششم هجری},
journal = {تاریخ اسلام درآینه پژوهش 29، بهار 1390},
volume = {8},
number = {1},
pages = {117-116},
year  = {2011},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2423-4028},
eissn = {2980-8375},
doi = {},
abstract = {The Christian minority in Iran entered a new age after the spread of Islam in Iran. The Iranian Christians started to revitalize their religious and theological thoughts and reconstruct their society in this new stage which was characterized by the confusion in the social structure in Iran which followed the decline of Sasanid state. Due to the Islamic rules connected to dhimis (protected people) and some of the conventional rules of Islamic society, most of which contradicted Islam's doctrines, the Christian minority had some limitations after the consolidation of the edifice of Islam in Iran and the growing political authority of the Islamic world. Towards the end of fourth century AH and due to the new political and cultural atmosphere created by the Qaznavid state and some religious fanatics who were under its support, this minority entered a critical stage which continued until the sixth century AH. The present paper investigates the conditions of the Christian minority in Iran  between the fourth century the sixth century AH providing a comprehensive (non-elitist) outlook with special emphasis on all the strata of this religious minority. },
keywords = {Islam, iran, Nizam al-Molk, Christian minority, the Church., },
title_fa = {باز بینی تحلیلی پایگاه اجتماعی مسیحیان ایران در سده‌های چهارم تا ششم هجری},
abstract_fa ={اقلیت مسیحی در ایران پس از ورود اسلام به این سرزمین، وارد عصر جدیدی شد. در این دوران که مشخصه‌ی اصلی آن، آشفتگی ساختارهای جامعه ایران پس از فروپاشی دولت ساسانی بود، مسیحیان اقدام به تجدید قوای اندیشه های مذهبی و کلامی و ساختار جامعه خویش کردند. با تحکیم پایه های اسلام در ایران و استحکام اقتدار سیاسی جهان اسلام، مسیحیان بر اساس بعضی احکام اسلامی مربوط به اهل ذمّه و برخی قواعد عرفی جامعه‌ی اسلامی، که بسیاری از آنها با آموزه های دین اسلام مغایرت داشت، با محدودیت هایی روبه رو شدند. مقارن با اواخر سده چهارم هجری، اقلیت یادشده در فضای سیاسی و فرهنگی تازه ای که حکومت غزنوی و بعضی از متحجران دینی تحت حمایت آنان ایجاد کرده بودند، وارد یک عصر بحرانی شد که تا قرن ششم هجری امتداد یافت.
در این پژوهش، وضعیت اقلیت مسیحی در ایران در سده های چهارم تا ششم هجری با نگاهی فراگیر (غیرنخبه گرایانه) و با تأکید بر تمام قشرهای این اقلیت مذهبی، بررسی می شود.},
keywords_fa = {ایران ,اسلام ,نظام الملک ,اقلیت مسیحی ,کلیسا. ,},
url = {https://tarikh.nashriyat.ir/node/638},
eprint = {https://tarikh.nashriyat.ir/sites/tarikh.nashriyat.ir/files/article-files/5_1.pdf}
}