@article {
author = {Azizi, mohammad and Jabbari, Mohammad reza},
title = {معیارشناسی نظام کارگزاری خلفای سه‌گانه},
journal = {تاریخ اسلام درآینه پژوهش 46، بهار و تابستان 1398},
volume = {16},
number = {1},
pages = {67-90},
year  = {2019},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2423-4028},
eissn = {2980-8375},
doi = {},
abstract = {Criteria for appointing brokerages in any system is an important measure to achieve the tendencies, insights and approaches of that system. In the prophetic tradition, the three main indicators of ability, knowledge and trustworthiness are the most important criteria for appointing brokerages. In contrast, the appointment of brokerages in the system of government of three Caliphs has five basic criteria, which are, tribalism (Qurayshism), political cooperation and alliance, preferring efficiency over religion and ethics, Umayyadism and avoiding Hashemi people. It seems that the dominant spirit in the Caliphs’ system of government was tribal values; thus, the Quraysh, especially the Umayyads and their political loyalists, held the most important positions. Ignoring moral standards in the Caliphs’ system of government was rooted in their disbelief in the prophetic political system.  Fearing the loss of the caliphatehood, the caliphs refused to hand over matters to Bani Hashim and their supporters. The main output of the mentioned criteria was the removal of the Ahl al-Bayt of the Prophet (AS) and their supporters, the elders of the Helpers and many political opponents from the Caliphs’ system of government.  },
keywords = {the brokerage system, Caliphs, criteria, tribalism., },
title_fa = {معیارشناسی نظام کارگزاری خلفای سه‌گانه},
abstract_fa ={شناخت معیارهای گزینش کارگزاران در هر نظام حاکمیتی، سنجه‎ای مهم برای دستیابی  به گرایش‎ها، بینش‎ها و رویکردهای صاحبان قدرت و ارزیابی عملکرد آنان است. در سنت نبوی سه شاخص اصلی توانایی، دانایی و امانت‎داری، از مهمترین معیار‎های انتخاب کارگزاران بیان شده است.
این نوشتار با توصیف نظام کارگزاری خلفای سه‎گانه و خاستگاه قبیله‎ای آنان و تحلیل داده‎های تاریخی، به پنج معیار اساسی آنان در گزینش کارگزاران دست یافته است که عبارت اند از: قرشی‎گرایی، همکاری و هم پیمانی سیاسی، ترجیح کارآمدی بر تعهد دینی و اخلاقی، اموی‎گرایی، هاشمی نبودن. به نظر می رسد، روح حاکم بر عملکرد خلفا دراین باره سنت‎ها و ارزش‎های قبیله‎ای بود؛ بنابراین قریش، به‎ویژه اشراف (امویان) و وفاداران سیاسی آنان، مهم ترین مناصب را تصاحب کردند؛ ضمن آنکه بی‎توجهی خلفا به صلاحیت‎های اخلاقی، در عدم باور آنان به سیرۀ سیاسی نبوی ریشه داشت. خلفا همچنین به دلیل هراس از به‎خطر افتادن مقام خلافت‎، از واگذاری امور به بنی هاشم و حامیان آنها خود‎داری می‎کردند. برون‎داد اصلی معیارهای یادشده، حذف اهل‎بیت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و حامیان آنان، بزرگان انصار و بسیاری از مخالفان سیاسی از دایرۀ گزینش و کارگزاری خلفا بود.},
keywords_fa = {خلفای سه‌گانه ,کارگزاران خلفا ,قبیله‎گرایی ,معیار کارگزاری خلفا ,نظام کارگزاری ,},
url = {https://tarikh.nashriyat.ir/node/799},
eprint = {https://tarikh.nashriyat.ir/sites/tarikh.nashriyat.ir/files/article-files/4_17.pdf}
}