@article {
author = {Hosseinzadeh Shanechi , Hasan},
title = {تشیع در عصر سلجوقی؛ تهدیدهای فرارو و عوامل تداوم},
journal = {تاریخ اسلام درآینه پژوهش 48، بهار و تابستان 1399},
volume = {17},
number = {1},
pages = {5-24},
year  = {2020},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2423-4028},
eissn = {2980-8375},
doi = {},
abstract = {One of the most important and critical periods in the Shiite history is the Seljuk era. In this era, the situation of the Shiite Muslims changed due to the change of government and the replacement of the Sunni state with the Shiite state of Al-Buwayh. It is thought that with the emergence of Seljuks, who had a deep adherence to the Sunni denomination and the Abbasid caliphate, the Shiite must have been restricted and marginalized. On the contrary, in the Seljuk era, especially in its second half, Shiite centers developed and scientific and educational institutions and scientific and research activities not only did not suffer from defects, but also continued to operate with remarkable performance. This paper discusses the reasons for the preservation and continuation of Shiism and its activities in this period. It seems that the main factors in the continuation of Shiism have been the pursuit of scientific and educational development, adherence to principles combined with observance of moderation and taqiyyah, and presence in executive and political positions. These are the reasons why Shiite community and its scientific leadership continued to develop despite the elimination of the powerful Shiite government of Al-Buwayh.},
keywords = {Seljuks, Shiites, Shiite scholars, schools and seminaries, persistence factors., },
title_fa = {تشیع در عصر سلجوقی؛ تهدیدهای فرارو و عوامل تداوم},
abstract_fa ={یکی از دوره های مهم و حساس تاریخ شیعه، عصر سلجوقی است که به سبب تغییر حاکمیت و جایگزین شدن دولت سنی مذهب به جای دولت شیعی آل بویه، وضعیت شیعیان دگرگون شد. تصور می شود با روی کار آمدن سلجوقیان ـ که پایبندی عمیقی به مذهب اهل سنت و خلافت عباسی داشتند ـ می بایست عرصه برای فعالیت شیعیان تنگ و آنان به حاشیه رانده شده باشند؛ اما برخلاف این تصور، در عصر سلجوقی بخصوص در نیمه‌ی دوم آن، مراکز شیعه نشین توسعه یافتند و نهادهای علمی و آموزشی و به تبع آنها فعالیت های علمی و پژوهشی، نه تنها دچار خلل و نقص نشدند، بلکه با عملکردی چشمگیر به کار خود ادامه دادند. در این مقاله به این مسئله پرداخته می شود که علل حفظ و تداوم تشیع و فعالیت های آن در این دوره چه بوده است؟ به نظر می رسد که عوامل اصلی در تداوم تشیع، اهتمام به توسعه‌ی علمی و آموزشی، پایبندی به اصول، توأم با رعایت اعتدال و تقیه، و حضور در مناصب اجرایی و سیاسی بوده است که در نتیجه با از میان رفتن دولت مقتدر شیعه مذهب آل بویه، خللی در جامعۀ شیعه و رهبری علمی آن پدید نیامده است.},
keywords_fa = {تشیع ,سلجوقیان ,عوامل ماندگاری ,مدارس و حوزه‌های علمیه ,عالمان شیعه ,},
url = {https://tarikh.nashriyat.ir/node/810},
eprint = {https://tarikh.nashriyat.ir/sites/tarikh.nashriyat.ir/files/article-files/1_19.pdf}
}