@article {
author = {Hosseinian Moqaddam, Hosein and Yaghoubi, Mohammad taher},
title = {تفریح در سنت و سیره‌ی امام صادق علیه السلام},
journal = {تاریخ اسلام درآینه پژوهش 48، بهار و تابستان 1399},
volume = {17},
number = {1},
pages = {25-46},
year  = {2020},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2423-4028},
eissn = {2980-8375},
doi = {},
abstract = {Recreation is one of the social needs of human beings. It contributes to dynamism and happiness, is in line with social principles and goals, and can be directed and changed. On the one hand, Islam distances itself from futility and useless or harmful entertainments, and considers remembrance of God as a standard in speech and behavior, and on the other hand, there are narrations that regard some games and entertainments as libidinous pleasure and others as allowed; In such a way that by expelling libidinous pleasure from the realm of faith, Imam Sadegh has considered games and entertainment as the cause of hardheartedness and hypocrisy, as if it were a pastime specific for non-believers. Using a historical approach and relying on description and analysis, as well as historical and narrative sources, the present paper has tried to answer the question of entertainment in the tradition and social life of Imam Sadegh. The results show that purposeful entertainment within the framework of religious and social values and based on the social identity of the Shiites, has been approved by the Imam, and Imam has even provided some ways for recreation and has not dissimulated his belief to protect himself against the opposition.},
keywords = {Imam Sadegh, Imam Sadegh's social life, recreation, happiness, },
title_fa = {تفریح در سنت و سیره‌ی امام صادق علیه السلام},
abstract_fa ={تفریح از نیازمندی‏‎های اجتماعی بشر برای پویایی، شادمانه ‏‎زیستن، هم راستا با مبانی و اهداف اجتماعی و نیز قابل جهت‏‎دهی و تغییر است. اسلام ازیک سو از بیهوده‎گرایی و سرگرمی‎های بی‎فایده یا زیان‎آور فاصله‎ می گیرد و یاد الهی را در گفتار و رفتار معیار می داند و از سوی دیگر روایاتی بیانگر لهوشماری بازی‎ها و سرگرمی‎ها و رواشماری برخی از آنها در مواردی خاص است؛ به گونه ای که امام صادق علیه السلام با اخراج لهو از قلمرو ایمان، بازی و سرگرمی را سبب سخت‎دلی و نفاق شمرده است؛ چنان ‎ که گویی تفریح و سرگرمی ویژة غیرمؤمنان شده باشد. نوشتار حاضر با رویکردی تاریخی و با تکیه بر توصیف و تحلیل و نیز بهره‏‎مندی از منابع تاریخی و روایی کوشیده است تا پاسخگوی این پرسش باشد که تفریح چه جایگاهی در سنت و سیرة اجتماعی امام صادق علیه السلام داشته و دریافته است که تفریحِ هدفمند در چارچوب ارزش‎های دینی و اجتماعی، با تکیه بر هویت‏‎ اجتماعی شیعه، نه تنها مورد تأیید امام علیه السلام بوده، که حضرت برای آن راه کارهایی ارائه فرموده و از جریان‏‎های مخالف تقیه نداشته است.},
keywords_fa = {شادی ,تفریح ,امام صادق علیه السلام ,سیره اجتماعی امام صادق علیه السلام ,},
url = {https://tarikh.nashriyat.ir/node/811},
eprint = {https://tarikh.nashriyat.ir/sites/tarikh.nashriyat.ir/files/article-files/2_19.pdf}
}