, Volume 7, Issue 3, No 27, Year 2025 , Pages 135-162
The Relations between Umayyad Caliphs and Dhimmi Christians (protected non-Muslim People) and Their Role in the Development of Muslims' Sciences
Article Type:
Promotional
Writers:
Ali mohammad walawi / Associate professor, Al-Zahra University
Abstract:
Taking Damascus as the capital of Caliphate during the Umayyad period prepared the ground for developing direct relations between Caliphs and Christians. Since most of the Syrians in those days were Christians, Caliphs had to follow a kind of permissive policy towards Christians. The permissive attitude of most Umayyad Caliphs towards Christians and not imposing social and religious restrictions on them lent the Christians high status in Umayyad period. Due to Muslim’s lack of knowledge of governmental affairs in subjugated territories. Christians dominated Muslims' administrative institutions in Umayyad period. Furthermore, due to their skill in medicine and proficiency in Greek and Syrian, Christians had an important role in developing sciences in medicine and translation of books in Umayyad period. The present paper reviews the social, economical, religious, and political conditions of Zimmi Christians in Umayyad period and investigates their role in developing Muslims' sciences.
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :مناسبات خلفای اموی با مسیحیان ذمّی و نقش آنان در پیشرفت علوم مسلمانان
Abstract:
انتخاب دمشق به عنوان مرکز خلافت در دوره اموی، زمینه ارتباط مستقیم خلفا را با مسیحیان فراهم کرد. از آنجا که قشر عظیمی از جامعه شام را مسیحیان تشکیل می دادند خلفا ناگزیر از اتخاذ سیاست تسامح و تساهل در برابر مسیحیان شدند. تسامح و تساهلِ اغلب خلفای اموی در برابر مسیحیان و عدم اعمال محدودیت در زمینه های اجتماعی و دینی بر آنان، به قدرت گیری مسیحیان در دوره اموی منجر شد. مسیحیان در دوره اموی به علت بی اطلاعی نومسلمانان از تشکیلات دیوانی مناطق مفتوحه، بر نهادهای اداری مسلمانان مسلط شده و همچنین به علت مهارت در علم پزشکی و تسلط بر زبان سریانی و یونانی نقش مهمی در پیشرفت علوم در عصر اموی در شاخه های پزشکی و ترجمه کتاب ها ایفا کردند. بر این اساس، در مقاله حاضر، ابتدا اوضاع اجتماعی، اقتصادی، دینی و سیاسی مسیحیان ذمّی در عصر اموی، مطالعه شده، سپس نقش آنان در پیشرفت علوم مسلمانان مورد بررسی قرار گرفته است.1
References:
- ابن‌ابي‌الحديد، عبدالحميدبن هبه‌الله، شرح نهج‌البلاغه، تهران: ني، 1368.
- ابن‌جلجل اندلسي، سليمان‌بن‌حسان، طبقات‌الاطباء‌والحكماء، ترجمة سيدمحمد كاظم امام، تهران، دانشگاه تهران، 1349.
- ابن‌شداد، ابوعبدالله عزيزالدين، اعلاق‌الخطيره في ذكر امراءالشام و الجزيره، عني بنشره سامي‌الدهان، دمشق، المطبعه‌الكاثوليكيه، 1956.
- ابن‌طقطقي، محمدبنعلي، تاريخ فخري، ترجمة محمد وحيدگلپايگاني، تهران، علمي و فرهنگي، 1367.
- ابن‌عساكر، علي‌بن‌حسن، تهذيب تاريخ دمشق‌الكبير، هذبه عبدالقادر بدران، بيروت، دارالاحياءالتراثالعربي،1987.
- ابن‌ابي‌اصيبعه، موفق‌الدين‌ابي‌العباس، عيون‌الانباء‌في طبقات‌الاطباء، شرح و تحقيق الدكتور نزار رضا، بيروت، دارالمكتبه‌الحياه، 1965.
- ابن‌اثير، عزالدين‌ابوالحسن‌بن‌علي، الكامل‌في‌التاريخ، بيروت، دارالفكر،1987.
- ابن‌حبيب، ابوجعفر محمد، المحبر، بيروت، دارالافاق‌الحديده، بي‌تا.
- ابن‌خلدون، عبدالرحمن، مقدمة ابن‌خلدون، ترجمة پروين گنابادي، تهران، بنگاه نشر و ترجمة كتاب، 1352.
- ـــــ ، تاريخ ابن‌الخلدون(العبر)، ترجمة عبدالحميد آيتي، تهران، مؤسسة مطالعات و تحقيقات فرهنگي، 1368.
- ابن‌خلكان، وفيات‌الاعيان و ابناءالزمان، بيروت، دارالاحياء، 1968.
- ابن‌عبري، غريغوريوس ابي‌الفرج، تاريخ مختصر‌الدول، به تصحيح- الاب أنطون صالحاني يسوعي، بيروت، دارالرائد، 1983.
- ابن‌عديم، عمربن احمد، زبده‌الحلب من تاريخ‌الحلب، عني بنشره سامي‌الهان، دمشق، المطبعه‌الكاثوليكيه، 1951.
- ابن‌فضل‌الله‌عمري، مسالك‌الابصار في ممالك‌الامصار، تحقيق احمد زكي پاشا، قاهره، دارالكتب‌المصريه، 1924.
- ابن‌مسكويه رازي، ابوعلي، تجارب‌الامم و تعاقب‌الهمم، حققه و قدم له ابوالقاسم امام، تهران، دارالسروش.
- ابن‌هلال، حسن‌بن‌هلال عسگري، الاوائل، بيروت، دارالاحياءالتراثالعربي، 1987.
- ابوعبيده، قاسم‌بن‌سلام، الاموال، تحقيق محمد خليل هراس، قاهره، دارالفكر.
- ابونا، أب‌ألبير، تاريخ كنيسه‌الشرقيه من مجئ‌الاسلام حتي نهايه‌العصرالعباسي، بيروت، دارالمشرق، 1993.
- ابويوسف، يعقوب‌بن ابراهيم، الخراج، بيروت، دارالمعرفه، بي‌تا.
- ازدي، ابواسماعيل، فتوح‌الشام، تصحيح ناسويس ايرلاندي، كلكته، 1854.
- اصفهاني، ابوالفرج، الاغاني، كتب‌الحواشيه عبد علي مهنا و سمير جابر، بيروت، دارالكتب العلميه، 1992.
- اميرعلي، تاريخ عرب و اسلام، ترجمة فخر داعي گيلاني، گنجينه، 1401.
- اندلسي، قاضي صاعد، طبقات‌الامم، نشره اب لويس شيخو‌اليسوعي، بيروت: مطبعه‌الكاثوليكيه، 1912.
- بروكلمان، كارل، تاريخ ملل و دول اسلامي، ترجمة هادي جزايري، تهران: بنگاه ترجمه و نشر كتاب،1346.
- بلاذري، احمدبن‌يحيي، فتوح‌البلدان، ترجمة محمد توكل، تهران، نقره، 1367.
- ـــــ ، انساب الاشراف، حققه سهيل زكار و رياض زركلي، بيروت، دارالفكر، 1996.
- تريتون، آرثر ستانلي، اهل الذمه في الاسلام، ترجمة حسن حبشي، مصر، دارالفكر، بي‌تا.
- تغري بردي، جمال‌الدين‌اب‌المحاسن يوسف، النجوم‌الزاهره‌في ملوك مصر و قاهره، وزارة‌الثقافه‌والارشاد‌القومي، 1963.
- جاحظ، ابي‌عثمان، البخلاء، بتحقيق عبدالسلام محمد هارون، 1969.
- جهشياري، ابوعبدالله محمد‌بن‌عبدوس، الوزراء‌والكتاب، ترجمة ابوالفضل طباطبايي، تهران تابان، 1348.
- خماش نجدي، الشام في صدر‌الاسلام، دمشق للدراسات و الترجمه و النشر، 1987.
- خياط غصفري، خليفه، تاريخ خليفه‌بن خياط، بيروت، دارالفكر، 1993.
- شهرزوري، شمس‌الدين محمد‌بن‌محمود، نزهه‌الاروراح و روضه‌الافراح، ترجمة ضياءالدين دري، تهران، دانش، 1316.
- شهرستاني، محمدبن عبدالكريم، الملل والنحل، ترجمة سيدمحمد‌رضا جلال نائيني، تهران، اقبال، 1361.
- طبري، محمد‌بن‌جرير، تاريخ‌الرسل و الملوك(تاريخ طبري)، تحقيق محمد ابوالفضل ابراهيم، بيروت، دارالترث، 1967.
- قفطي، علي‌بن يوسف، تاريخ حكما، ترجمة بهمن دارائي، تهران، دانشگاه تهران، 1371.
- قلقشندي، ابي‌العباس احمد‌بن‌علي، صبح الاعشي‌في صناعه‌الانشاء، قاهره، وزاره‌الثقافه و‌الارشاد‌القومي، 1963.
- كندي، محمد‌بن‌عمر يوسف، كتاب‌الولاه و كتاب القضاه، مهذباً فن گست قاهره، دارالكتاب‌الاسلامي، بي‌تا.
- گلدزيهر، ايگناتش، العقيده‌والشريعه في‌الاسلام، نقله الي‌العربيه محمد يوسف و ديگران، بيروت، دارالرائد، 1946.
- مالك‌بن‌انس، الموطا، صححه محمد فؤاد عبدالباقي، بيروت، داراحيا‌التراث‌العربي، بي‌تا.
- ماوردي، ابي‌الحسن علي‌بن‌محمد، الاحكام‌السلطانيه في‌الولايات‌الدينيه، بيروت، دارالكتاب‌العربي، 1944.
- مبرد، ابن‌عباس محمد‌بن‌يزيد، الكامل في‌اللغه‌والادب، بيروت، مؤسه‌المعارف، بي‌تا.
- محمدي، محمد، فرهنگ ايران و تأثير آن در تمدن اسلام و عرب، تهران، پيمان، 1323.
- مسعودي، ابوالحسن‌علي‌بن‌حسين، التنبيه و الاشراف، عني بتصحيحه عبدالله اسماعيل. الصاوي، قاهره، بي‌نا، بي‌تا.
- ـــــ ، مروج‌الذهب و معادن‌الجوهر، وضعه فهارسها يوسف اسعد داغر، قم، مؤسسه دارالهجره، بي‌تا.
- مقدسي، محمدبن احمد، احسن‌التقاسيم‌في معرفه الاقاليم، وضع مقدمته محمد فخروم، بيروت، دارالاحياءالتراثالعربي، 1987.
- مقريزي، تقي‌الدين محمدبنعلي، الواعظ والاعتبار بذكر خطط والآثار، مصر، مطبعه‌النيل،1326.
- نصر، حسين، علم و تمدن در اسلام، ترجمة احمد آرام، تهران: خوارزمي، 1359.
- ولهاوزن، يوليوس، تاريخ‌الدوله‌العربيه من ظهور اسلام الي نهايه‌الدوله‌الامويه، ترجمة محمد عبدالهادي و حسين مونس، قاهره، قاهره،1958.
- يعقوبي، احمد‌بن‌ابي‌يعقوب، تاريخ يعقوبي، بي‌تا، بيروت، دارالصادر، 1958.
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
walawi, Ali mohammad, Yadollahpoor, Maryam, Yadollahpoor, Masoumeh.(2025) The Relations between Umayyad Caliphs and Dhimmi Christians (protected non-Muslim People) and Their Role in the Development of Muslims' Sciences. , 7(3), 135-162
Ali mohammad walawi; Maryam Yadollahpoor; Masoumeh Yadollahpoor."The Relations between Umayyad Caliphs and Dhimmi Christians (protected non-Muslim People) and Their Role in the Development of Muslims' Sciences". , 7, 3, 2025, 135-162
walawi, A, Yadollahpoor, M, Yadollahpoor, M.(2025) 'The Relations between Umayyad Caliphs and Dhimmi Christians (protected non-Muslim People) and Their Role in the Development of Muslims' Sciences', , 7(3), pp. 135-162
